ห่วงชะตากรรมและพื้นหลังของโศกนาฏกรรม: เมื่อแอตเลติโกมาดริดตกอยู่ภายใต้เรอัลมาดริดอีกครั้ง

การต่อสู้ที่ดุเดือด 120 นาทีนี้ทำซ้ำสคริปต์คลาสสิกของมาดริดดาร์บี้ในวิธีที่โหดร้ายที่สุด: ความหวังของการโจมตีด้วยฟ้าผ่าการหายใจไม่ออกของการยิงลูกโทษการโต้เถียงกันของการโต้เถียงกัน

โศกนาฏกรรมของ Atlanie Madrid ไม่เคยแพ้เกม ตั้งแต่ Ramos ผูก 92 นาทีและ 48 วินาทีในรอบชิงชนะเลิศแชมเปี้ยนส์ลีก 2014 กองทัพเหล็กนี้ได้พบกับเรอัลมาดริด 8 ครั้งในแชมเปี้ยนส์ลีกและได้รับชัยชนะเพียง 1 ครั้ง ทุกครั้งที่คุณเข้าใกล้การหยุดพักจะมีปาฏิหาริย์ต่าง ๆ ที่จะดึงชัยชนะออกไปจากนิ้วมือของคุณ ความรู้สึกของชะตากรรมที่ "อยู่ห่างออกไปเสมอ" เสมอ "เป็นเหมือนภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนิรันดร์ของซิสฟัสผลักหินขึ้นไปบนภูเขา

"atletico" ที่สร้างโดย Simeone นั้นเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความดื้อรั้น ในเกมนี้พวกเขามีอัตราการครอบครองบอลเพียง 42%แต่พวกเขาสร้าง 19 นัดรวมถึง 5 ครั้งที่อยู่ในเส้นทางที่ถูกต้องลากเกมเข้าสู่การทำงานล่วงเวลาด้วยการใช้พลังงานทางกายภาพของการวิ่ง 121 กิโลเมตร Griezmann ประสบความสำเร็จใน 7 ครั้งและอัลวาเรซขู่นัดของเขาห้าครั้งสะท้อนให้เห็นถึงความไม่แน่นอนของทีมในกระดูกของเขา แต่เรื่องตลกของโชคชะตาคือเกราะที่ยากที่สุดมักจะล้อมรอบจุดอ่อนที่เปราะบางที่สุด เมื่ออัลวาเรซละเมิดกฎเนื่องจากการลื่นไถลและสัมผัสลูกบอลด้วยกระดุมรองเท้าของเขาและเมื่อ Llorent สูญเสียคะแนนเพื่อติดตามมุมที่ดีที่สุดรายละเอียดเหล่านี้ไม่เพียง แต่ความผิดพลาดทางเทคนิค แต่ยังรวมถึงภาระทางจิตวิทยาที่เกิดจากการปราบปรามระยะยาว

ความขัดแย้งนี้เป็นคำอุปมาสำหรับชีวิต เราไม่เคยลับคมชัดเหล็กของเราผ่านการต่อสู้ที่ยาวนานเช่นแอตเลติโกมาดริด แต่ตกอยู่ในก้นบึ้งเนื่องจากความแตกต่างในความคิดในช่วงเวลาวิกฤต? หลังจากเกมอัลวาเรซได้รับคะแนนจากสื่อที่มีคะแนนสูงสุดเป็นอันดับสองของ 7.8 คะแนน แต่มันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่เนื่องจากเท้าลื่น

ประวัติศาสตร์ดาร์บี้ระหว่างแอตเลติโกมาดริดและเรอัลมาดริดเป็นเหมือนภาพสะท้อนของความยากลำบากในชีวิต เราแต่ละคนมี "เรอัลมาดริด" ที่เหนือชั้นในใจของเรา - มันอาจเป็นอุดมคติที่ไม่สามารถรับได้ความเสียใจที่ไม่สามารถแก้ไขได้หรือความพ่ายแพ้ซ้ำ ๆ แต่เช่นเดียวกับ Sisyphus ของ Camus: "การดิ้นรนเพื่อไปถึงจุดสูงสุดนั้นเพียงพอที่จะเสริมสร้างจิตวิญญาณ"

เมื่อ Rudiger ทำคะแนนให้ชนะได้กล้องจะพัดผ่านอัฒจันทร์: ชายชราสวมเสื้อเชิ้ตลายสีแดงและสีขาวปรบมือด้วยน้ำตา ช่วงเวลานี้แสดงให้เห็นถึงความจริงที่ลึกที่สุดในกีฬาการแข่งขัน: ความยิ่งใหญ่ที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การยืนอยู่ด้านบนเสมอ แต่ยังคงเลือกที่จะเรียกเก็บเงินต่อภูเขาหลังจากฤดูใบไม้ร่วงทุกครั้ง บางทีวันหนึ่งแอตเลติโกมาดริดจะเข้าใจว่าภูเขาเหล่านั้นที่ไม่สามารถข้ามได้เปลี่ยนวิญญาณของพวกเขามานานในระหว่างการปีน