อย่างไรก็ตามเนื่องจากแฟน ๆ ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดทุกคนตื่นเต้นเราควรดูว่าสิ่งแวดล้อมของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในวันนี้ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดซึ่งติดอยู่กับความยากลำบากทางการเงินและการแข่งขันอย่างลึกซึ้งกำลังประสบปัญหาเช่นการปลดพนักงานขนาดใหญ่ผลประโยชน์ของพนักงานที่หดตัวการสูญเสียการควบคุมโครงสร้างเงินเดือนของทีม ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากถูกกำจัดใน FA Cup พวกเขาอยู่ในอันดับที่ 14 ในลีก
เป็นเพราะความขัดแย้งเหล่านี้ที่หลายคนจะจำได้ว่า "ยุคอนุรักษ์นิยม" เมื่ออาร์เซนอลย้ายไปที่สนามกีฬาเอมิเรตส์ในปี 2549 ในเวลานั้นอาร์เซนอลกำลังเผชิญกับแรงกดดันทางการเงินที่เกิดจากการลงทุนในสนามกีฬาขนาดใหญ่และยังต้องเผชิญกับการต่อสู้ในบริบทของการกระชับการเงิน
ดังนั้น "New Dream Theatre" ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจะกลายเป็นเครื่องมืออันทรงพลังสำหรับการฟื้นฟูของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดหรือทีมจะติดอยู่ใน "การเดินทางชำระหนี้เก้าปี" เหมือน Gunners ในเวลานั้นหรือไม่?
ความลึกลับทางการเงิน: แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดล้ำค่า "สร้างความวิตกกังวลใหม่อย่างรวดเร็ว"
แม้ว่าแผนการก่อสร้างสำหรับสนามกีฬาใหม่ได้ถูกนำมาใช้ในวาระการประชุม แต่ก็ไม่มีคำตอบที่ชัดเจนอย่างสมบูรณ์ว่าเงินทุนสำหรับสนามกีฬาใหม่มาจากไหน แม้ว่า Berrada ซีอีโอของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดกล่าวว่าทีมจะระดมทุนด้วยตัวเองและบรรเทาความกดดันทางการเงินโดยการขายสิทธิในการตั้งชื่อสนามกีฬาและการดำเนินการในเชิงพาณิชย์ แต่ปัจจุบันแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดมีหนี้สิน 725 ล้านปอนด์ Adium. -in ในปี 2549 อาร์เซนอลสร้างสนามกีฬาด้วยหนี้ 470 ล้านปอนด์และต้องชำระดอกเบี้ย 20 ล้านปอนด์ทุกปีซึ่งนำไปสู่ยุคของ Gunners 'Wenger ที่ถูกเก็บไว้ในตลาดการโอนในภายหลัง
มุมมองบางอย่างอาจเชื่อว่าแผนการก่อสร้างสนามกีฬาใหม่ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจะนำผลกระทบทางสังคมที่กว้างมากขับเคลื่อนการเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับภูมิภาคที่ 7.3 พันล้านปอนด์และสร้างตำแหน่งใหม่ 92,000 ตำแหน่งเกินกว่าที่จะได้รับแรงกดดันจากการดำเนินงานของพวกเขา
ปาฏิหาริย์ของเวนเกอร์: ปาฏิหาริย์การแข่งขันที่มีต้นทุนต่ำซึ่งยากที่จะทำซ้ำ
การเรียกคืน "การเดินทางชำระหนี้เก้าปีของอาร์เซนอล" ภายใต้กฎของเวนเกอร์อาจกล่าวได้ว่าเป็น "ตำราเรียนสำหรับเศรษฐศาสตร์ฟุตบอล" เพื่อลดแรงกดดันทางการเงินอาร์เซนอลของเวนเกอร์ไม่ลังเลที่จะขายกัปตันของเขาทุกปีและหันมาสนใจผู้เล่นอายุน้อย
สิ่งที่เราเห็นคืออาร์เซนอลขายผู้เล่นหลักเช่น Fabregas และ Van Persie แต่สิ่งที่เราไม่ได้สังเกตคือ Wenger แลกเปลี่ยนรายได้สุทธิ 120 ล้านปอนด์สำหรับทีมโดยการขายผู้เล่นเหล่านี้
ในเวลาเดียวกันเพื่อเติมเต็มเลือดสดใหม่อย่างต่อเนื่องสำหรับทีม Wenger ได้ระดมเครือข่ายการสอดแนมของทีมอย่างเต็มที่ และแม้กระทั่งในสภาพแวดล้อมนี้อาร์เซนอลในยุคเวนเกอร์ยังคงมีคุณสมบัติสำหรับแชมเปี้ยนส์ลีกเพื่อให้มั่นใจว่ารายได้เฉลี่ยต่อปี 40 ล้านปอนด์ - รายได้นี้ได้กลายเป็นความเชื่อมั่นที่จะพัฒนาต่อไปภายใต้แรงกดดันทางการเงินขนาดใหญ่ของการสร้างสนามกีฬาแห่งใหม่
ในการเปรียบเทียบปัจจุบันแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดไม่มีรากฐานและความกล้าหาญที่จะทนต่อ "การเดินทางชำระหนี้"
ก่อนอื่นถ้าแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดยังคงพลาดแชมเปี้ยนส์ลีกอัตราการเติบโตของรายได้เชิงพาณิชย์ของทีมจะช้าลงอย่างแน่นอน - รายงานทางการเงินปี 2024 แสดงให้เห็นว่าการขาดงานของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจากแชมเปี้ยนส์ลีกลดรายได้จากการสนับสนุน 15% ช่องว่างรายได้จะขยายความวิตกกังวลของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดอย่างไม่ต้องสงสัยและทำให้ทีมตกอยู่ในความตื่นตระหนกมากขึ้น
